Ακόμα και μετά τη χρηματοδότηση της εταιρείας παραγωγής κινουμένων σχεδίων, Pixar, η οποία αρχικά ήταν «παρακλάδι» της εταιρείας παραγωγής Lucasfilm το 1986, ο Steve Jobs ήξερε ότι δεν ήταν ειδικός στη δημιουργία ταινιών.

Ο ίδιος μάλιστα, σύμφωνα με τον επικεφαλής δημιουργικό διευθυντή της Pixar, Pete Docter, δήλωνε πως: «Αυτή δεν είναι η πραγματική δουλειά μου, εγώ έχω άλλες αρμοδιότητες, οπότε δεν μπορώ να δίνω οδηγίες».

Όντας υπάλληλος της εταιρείας για πάνω από 35 χρόνια, ο Docter είχε την ευκαιρία να δει τον ιδιοκτήτη της Apple να εργάζεται από κοντά, οπότε ξέρει όσο λίγοι τις συνήθειες και τις ιδιαιτερότητες του Jobs. Μερικές από αυτές εύχεται να είχε και ο ίδιος, κάποιες άλλες όμως, νιώθει τυχερός που δεν έχει.

Η θετική όψη του νομίσματος

«Μια δεξιότητα που είχε ο Jobs ήταν να μπορεί να συμπυκνώνει μια συζήτηση μέχρι την ουσία της και να μεταφέρει την κεντρική ιδέα με συνοπτικό τρόπο» δηλώνει ο Docter και συνεχίζει: «Μπορούσε να μπαίνει σε δωμάτια όπου δεν γνώριζε τίποτα για το τι συνέβαινε, να κάθεται για περίπου πέντε λεπτά και να αναλύει το πραγματικό περιεχόμενο της συζήτησης. Και αυτό διευκόλυνε τον Jobs να βοηθά τους υπαλλήλους να λύνουν προβλήματα. Νομίζω ότι αυτό προήλθε από χρόνια εξάσκησης και κάτι με το οποίο γεννιέται κανείς».

Και η… σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού

Ένα πράγμα στο οποίο ο Jobs ήταν ανυπόφορος, είπε ο Docter, ήταν ο σεβασμός του προσωπικού χρόνου των εργαζομένων του. «Τηλεφωνούσε -ειδικά στους παραγωγούς- οποιαδήποτε ώρα, μέρα ή νύχτα, 3 το πρωί, σε αργίες, σε μέρες διακοπών κλπ. Τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία, αν ήθελε να πάρει κάτι», σημειώνει ο Docter, ο οποίος υποθέτει ότι αυτή η συνήθεια προερχόταν από το πάθος του Jobs για αυτό που έκανε, χωρίς φυσικά ο ίδιος ο Docter να συμφωνεί.

Ως ηγέτης στην Pixar, προσπαθεί να μην ενοχλεί τους συνεργάτες του σε… απαγορευτικές ώρες, αλλά συνηθίζει να στέλνει email εκτός ωραρίου λειτουργίας, ενώ αυτό είναι ένα από τα λίγα πράγματα για τα οποία η γυναίκα του δεν τον επιπλήττει, κατέληξε εμφανώς αστειευόμενος ο Docter.