Αν έχετε εκφράσει ποτέ το παράπονό σας για την πολύωρη εργασία ή για το ότι… η σύγχρονη εργάσιμη ημέρα φαντάζει ατελείωτη, δεν είναι καθόλου απίθανο να έχετε δίκιο, όπως μαρτυρά νέα έκθεση της Microsoft, που αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι βιώνουν μια «εργάσιμη ημέρα που τείνει στο… άπειρο» με καταιγισμό e-mail και απανωτές συσκέψεις.

Όπως μεταδίδει το CNBC, οι εργαζόμενοι ελέγχουν τα email τους ήδη από τις 6 π.μ, συμμετέχουν σε back to back συναντήσεις μέχρι το απόγευμα και στη συνέχεια παραμένουν «online» και σε εγρήγορση, μέχρι αργά το βράδυ. «Με απλά λόγια, είναι μια πολύ μεγάλη μέρα», λέει η Alexia Cambon, ανώτερη διευθύντρια έρευνας στη Microsoft.

Πέρα από το εκτεταμένο ωράριο, οι εργαζόμενοι κατακλύζονται από ειδοποιήσεις (notifications). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Microsoft, οι εργαζόμενοι δέχονται κάθε δύο λεπτά ενημερώσεις για συναντήσεις, και email ή μηνύματα τα οποία σε ημερήσια διάταξη ανέρχονται σε 117 και 153 αντίστοιχα.

Ως φυσικό επακόλουθο, η συντριπτική πλειοψηφία αισθάνεται κόπωση, με το 48% των εργαζομένων και το 52% των ηγετών να αναφέρουν ότι η εργασία τους φαίνεται «χαοτική και κατακερματισμένη» στην έρευνα Work Trend Index της Microsoft, και το 80% των εργαζομένων παγκοσμίως να δηλώνουν ότι δεν έχουν αρκετό χρόνο και ενέργεια για να κάνουν τη δουλειά τους.

«Γνωρίζουμε από τα δεδομένα της έρευνας ότι οι άνθρωποι αισθάνονται πολύ εξαντλημένοι. Ο πολλαπλασιασμός, η ένταση και η διάρκεια της εργάσιμης ημέρας δημιουργούν πραγματικά πολλές τριβές για πολλούς υπαλλήλους», λέει η Cambon, σύμφωνα με την οποία, μέρος της βασικής αιτίας της άπειρης εργάσιμης ημέρας είναι ότι τα μοντέλα εργασίας δεν έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου.

Το τότε και το σήμερα

Πάρτε για παράδειγμα τις συσκέψεις: «Παλιότερα, μια συνάντηση ήταν ο μόνος τρόπος για να ανταλλάξουμε πραγματικά πληροφορίες και να προωθήσουμε ιδέες», στηρίζει η Cambon. Τώρα, οι εργαζόμενοι μπορούν εύκολα να συνδεθούν ασύγχρονα, όμως οι σύγχρονες συσκέψεις εξακολουθούν να καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος της εργάσιμης ημέρας.

Σχεδόν το 1/3 των συσκέψεων πραγματοποιούνται σε πολλαπλές ζώνες ώρας, και οι συσκέψεις που πραγματοποιούνται μετά τις 8 μ.μ. έχουν αυξηθεί κατά 16% σε ετήσια βάση. «Νομίζω ότι εργαζόμαστε με πολλά ξεπερασμένα modes», θεωρεί η Cambon.

Επιπλέον, η τεχνολογία μας έχει δώσει συνεχή εικονική πρόσβαση στα στοιχεία και στο πεδίο δράσης του συναδέλφου μας, καθιστώντας δύσκολη την πραγματική αποσύνδεση από την εργασία. Κατά μέσο όρο, οι εργαζόμενοι στέλνουν ή λαμβάνουν πάνω από 50 μηνύματα εκτός των «βασικών ωρών εργασίας». Η Cambon υπογραμμίζει, ότι η άνθηση της τηλεργασίας που προκλήθηκε από την πανδημία έσβησε ορισμένα από τα όρια μεταξύ εργασίας και ζωής. «Όλα τα σήματα στα οποία συνήθως βασιζόμασταν για να μας πουν πότε να ξεκινήσουμε και πότε να τελειώσουμε την εργασία δεν υπήρχαν πλέον», λέει.

Σημαντική η επένδυση της Microsoft στην τεχνητή νοημοσύνη

«Λόγω όλων αυτών των απαιτήσεων στην προσοχή μας, πραγματικά δεν μπορούμε να ξοδέψουμε τον πολύτιμο χρόνο και την ενέργειά μας σε πράγματα που έχουν σημασία», τονίζει η ανώτερη διευθύντρια έρευνας στη Microsoft. Με βάση τα δεδομένα της Microsoft, η ίδια προβλέπει, πως οι χώροι εργασίας θα μετριάσουν αυτά τα προβλήματα μετατοπίζοντας ορισμένες ευθύνες από τους ανθρώπινους υπαλλήλους σε πράκτορες Τεχνητής Νοημοσύνης.

«Αναπτύσσοντας την Τεχνητή Νοημοσύνη και τους εκπροσώπους για την απλοποίηση εργασιών χαμηλής αξίας (συσκέψεις κατάστασης, τακτικές αναφορές, απώλεια προσωπικού) οι ηγέτες μπορούν να ανακτήσουν χρόνο για αυτό που κινεί την επιχείρηση: βαθιά εργασία, γρήγορες αποφάσεις και στοχευμένη εκτέλεση», αναφέρει η έκθεση της Microsoft.

Η Cambon συμμερίζεται το ίδιο συναίσθημα, υπογραμμίζοντας, πως πολλή από τη δουλειά που κάνουμε τώρα και πολύ από τον πόνο που νιώθουμε, θα μετατοπιστεί σε άλλους φορείς.

Επιπρόσθετα, τονίζει τη σημασία του καθορισμού ορίων και της αφιέρωσης χρόνου για την ανθρώπινη επαφή, ώστε να αποφευχθεί η επαγγελματική εξουθένωση. «Τα διαλείμματα και η συνομιλία με τους συναδέλφους είναι στην πραγματικότητα απαραίτητα για την εργασία – δεν είναι ξεχωριστά από αυτήν», καταλήγει η Cambon.