Η παγκόσμια ζήτηση για υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) ως ναυτιλιακό καύσιμο αναμένεται να διπλασιαστεί τουλάχιστον έως το 2030, εδραιώνοντας τη θέση του ως τον κυρίαρχο μεταβατικό «πρωταγωνιστή» στην πράσινη στροφή της ναυτιλίας, όπως μεταδίδει το Reuters. Οι εκτιμήσεις του κλάδου είναι σαφείς: οι όγκοι για bunkering (εφοδιασμός πλοίων) θα ξεπεράσουν τα 4 εκατ. τόνους έως το τέλος του 2025, με την TotalEnergies να προβλέπει εκτόξευση στα 15 εκατ. τόνους έως το τέλος της δεκαετίας. Αυτή η εκρηκτική αύξηση τροφοδοτείται από έναν ισχυρό συνδυασμό προσφοράς, κόστους και αυστηρών κανονισμών.
Πρώτον, η αγορά αναμένει ένα πλεόνασμα προσφοράς (supply glut) LNG έως το 2030, χάρη στα μαζικά έργα εξαγωγών από τις ΗΠΑ και το Κατάρ. Το πλεόνασμα αυτό αναμένεται να μειώσει τις τιμές, βελτιώνοντας δραματικά την οικονομική ανταγωνιστικότητα του LNG έναντι του ρυπογόνου fuel oil. Όπως τονίζουν οι αναλυτές, οι πλοιοκτήτες τελικά θα επιλέξουν το καύσιμο που προσφέρει το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας.
Δεύτερον, το LNG υπερτερεί έναντι των εναλλακτικών (όπως η μεθανόλη και η αμμωνία) διότι διαθέτει ήδη ισχυρές υποδομές εφοδιασμού, με κόμβους όπως η Σιγκαπούρη, η Κίνα και η Ολλανδία να ηγούνται του bunkering.
Τρίτον, η υιοθέτηση του LNG επιταχύνεται από τους κανονισμούς. Η ευρωπαϊκή οδηγία FuelEU που τέθηκε σε ισχύ και οι επικείμενες ρυθμίσεις του ΙΜΟ –οι οποίες αναμένεται να επιβάλλουν τέλη εκπομπών στα πλοία από το 2028– αναγκάζουν τις ναυτιλιακές να επενδύσουν σε καθαρότερες λύσεις.
Συμπερασματικά, το LNG θεωρείται η πιο ρεαλιστική επιλογή για την άμεση μείωση των εκπομπών κατά 19% (σε σχέση με το fuel oil), καθώς η παραγωγή ανανεώσιμης μεθανόλης και αμμωνίας παραμένει σε πρώιμο στάδιο και αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια στην υποδομή και την οικονομική ανταγωνιστικότητα. Η ναυτιλία βλέπει στο LNG τη γέφυρα για την απανθρακοποίηση της.
