Πολλές «καυτές πατάτες» έχει να αντιμετωπίσει η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς συσσωρεύονται πλέον άλυτα ζητήματα σε εποχές υψηλών προκλήσεων και απαιτήσεων.

Εξαιρώντας τις θεσμικές και ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις για την ενέργεια, στον τομέα της χωροταξίας η χώρα ζει πια στο απόλυτο αλαλούμ, όταν η ίδια η κυβέρνηση αλλά και η πραγματική οικονομία ποντάρει στην οικοδομή…

Ο ΝΟΚ εξακολουθεί να μένει «γόρδιος δεσμός» μεταξύ συνταγματικότητας και πραγματικότητας.

Κι αν το 2012 κανείς δεν ασχολούνταν, το 2025 πλέον η επίλυση είναι επιτακτική καθώς σειρά προγραμματισμένων και πλήρως αδειοδοτημένων επενδύσεων υπόκεινται στην κρίση του ΣτΕ μετά από προσφυγές δημάρχων της περιοχής, που εν πολλοίς «είδαν φως και μπήκαν».

Η αβεβαιότητα δε για το ύψος των κτιρίων επηρεάζει τις αναπτύξεις στο Ελληνικό παρά το γεγονός του ότι η νέα «πόλη» βρίσκεται υπό τη σκέπη ειδικού Προεδρικού Διατάγματος και προβλέψεων πολεοδόμησης. Ασφαλώς το πρόβλημα αφορά και τις μικρότερης κλίμακας επενδύσεις που η βιωσιμότητά τους τίθεται σε κίνδυνο.

Προϋπήρχε δε ως ζήτημα από το 2023 η απαγόρευση έκδοσης οικοδομικών αδειών σε εκτός σχεδίου περιοχές επειδή δεν είχαν πρόσοψη σε αναγνωρισμένη οδό, ενώ μόλις πριν λίγες μέρες η έκδοση σε ΦΕΚ του Προεδρικού Διατάγματος – που σχετίζεται και πάλι με απόφαση του ΣτΕ – θέτει νέο ζήτημα απαγόρευσης έκδοσης οικοδομικών αδειών σε οικόπεδα μικρότερα των δύο στρεμμάτων σε οικισμούς με κατοίκους κάτω των 2.000.

Το ΠΔ μπορεί να μην είναι άμεσα εφαρμόσιμο, αλλά δημιουργεί νέα σοβαρή αναταραχή σε ιδιοκτήτες και πιθανούς επενδυτές, ιδίως όταν ακόμη δεν υπάρχει έγκυρη οριοθέτηση των συγκεκριμένων οικισμών ανά τη χώρα!

Αυτή έως πρότινος βασίζονταν σε αποφάσεις των Νομαρχών από τη δεκαετία του ’80, και ασφαλώς το ΣτΕ μοιάζει σαν να φωνάζει στο ΥΠΕΝ να σοβαρευτεί.

Στο μεταξύ, όπως συνήθως συμβαίνει, οι παλιοί ιδιοκτήτες και επενδυτές μένουν ανεπηρέαστοι και οι νέοι αναζητούν δικαιώματα και λύσεις.