Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 25.000 γαλάζιες φάλαινες στον πλανήτη (ένα από τα λίγα πλάσματα που συγκρίνονται σε μέγεθος με το θρυλικό «τζάμπο τζετ»). Αντίθετα, μόλις 50 Boeing 747 παραμένουν σήμερα σε ενεργή επιβατική υπηρεσία, καθώς οι περισσότερες μεγάλες αεροπορικές εταιρείες έχουν αποσύρει τον τύπο υπέρ νεότερων, πιο αποδοτικών αεροσκαφών.
Η παρακμή του 747 ήταν σταδιακή, αλλά επιταχύνθηκε ραγδαία με την πανδημία Covid-19, όταν εκατοντάδες από αυτά τα αεροσκάφη πουλήθηκαν για μετατροπή σε φορτηγά ή οδηγήθηκαν στον παροπλισμό. Το τετρακινητήριο αυτό «θηρίο», που έκανε το εμπορικό του ντεμπούτο το 1970, φαίνεται πλέον μη βιώσιμο οικονομικά σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα αποδοτικά, δικινητήρια τζετ. Το τελευταίο επιβατικό 747 παραδόθηκε πριν από οκτώ χρόνια, και η Boeing δεν σκοπεύει να επανεκκινήσει τη γραμμή παραγωγής του.
Ωστόσο, μία ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρεία δεν έχει γυρίσει ακόμα την πλάτη στο θρυλικό 747. Πρόκειται για τη Lufthansa, την οποία πολλοί θεωρούν υπόδειγμα αεροπορικής αποδοτικότητας. Ο γερμανικός κολοσσός εξακολουθεί να διατηρεί στόλο 27 Boeing 747 – 19 νεότερα 747-8 και 8 παλαιότερα 747-400 – και μάλιστα προχωρά σε αναβάθμιση της καμπίνας σε αρκετά από αυτά, επενδύοντας περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια για την εγκατάσταση των νέων καθισμάτων Allegris.
Ο λόγος δεν είναι (μόνο) συναισθηματικός. Είναι καθαρά οικονομικός: Τα δύο κύρια hubs της Lufthansa, στη Φρανκφούρτη και το Μόναχο, λειτουργούν στο όριο των διαθέσιμων slots απογείωσης.
Με περιορισμένο αριθμό πτήσεων, η εταιρεία χρειάζεται το μεγαλύτερο δυνατό αεροσκάφος, και το 747-8, με 364 θέσεις, έρχεται ιδανικά ανάμεσα στο Airbus A350 (293 θέσεις) και το A380 (455 θέσεις).
Παρά την ηλικία τους, τα jumbos διαθέτουν τεράστια αυτονομία έως 8.000 μίλια, παραμένοντας από τα ταχύτερα επιβατικά αεροσκάφη στον κόσμο, φτάνοντας έως και 706 μίλια/ώρα.
«Είναι ένα εξαιρετικό αεροσκάφος για πτήσεις μεγάλων αποστάσεων», εξηγεί ο Captain Sebastian Stockhoff, αρχιπιλότος στη Lufthansa που πετάει 747 και 787.
«Με φορτίο έως και 35 τόνους, το 747-8 είναι εξαιρετικά οικονομικό για πτήσεις σε προορισμούς όπως το Μπουένος Άιρες, το Τόκιο και τα απαιτητικά αεροδρόμια σε μεγάλο υψόμετρο και υψηλές θερμοκρασίες όπως το Μεξικό Σίτι και το Γιοχάνεσμπουργκ.»
Επιπλέον, η Lufthansa έχει επενδύσει στην premium εμπειρία:
Το 747-8 διαθέτει 8 θέσεις πρώτης θέσης, 80 business class, 32 premium economy, και 244 οικονομικές.
«Σε διαδρομές όπως η Νέα Υόρκη JFK, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο και το Τόκιο, το αεροσκάφος δεν είναι απλώς αξιόπιστο. Είναι και οικονομικά αποδοτικό, χάρη στο μεγάλο αριθμό καθισμάτων ανώτερης κατηγορίας που προσφέρουμε», προσθέτει.
«Με πτήσεις διάρκειας 13-14 ωρών, ειδικά τώρα που δεν μπορούμε να πετάμε πάνω από τη Ρωσία ή αναγκαζόμαστε να αποφεύγουμε περιοχές της Μέσης Ανατολής, το 747 μας δίνει τη δυνατότητα να πετάμε απευθείας, χωρίς ενδιάμεσο σταθμό, μεταφέροντας και φορτίο – είναι απλώς το ιδανικό αεροπλάνο.»
«Δεν είναι, όμως, μόνο η οικονομία. Η Lufthansa αναγνωρίζει πως υπάρχει και έντονο συναισθηματικό δέσιμο με το θρυλικό 747 – από τους «τρελαμένους» της αεροπορίας, μέχρι τον μέσο ταξιδιώτη.
Ο Stockhoff εξηγεί πως στο αεροδρόμιο του Newark, το 747 της Lufthansa παρκάρει με τη «μύτη» μπροστά από τα παράθυρα της πύλης επιβίβασης.
«Είναι αστείο – καθυστερεί η επιβίβαση γιατί όλοι θέλουν να βγάλουν φωτογραφία με το 747», λέει χαμογελώντας.
Οι πιλότοι αγαπούν το συγκεκριμένο αεροσκάφος. Ο Stockhoff θυμάται την πρώτη του πτήση με 747, το 2015, με προορισμό το Ορλάντο: «Η πτήση είναι λογική και κατανοητή, χωρίς υπερβολικούς αυτοματισμούς, και έτσι αισθάνεσαι πιο “συνδεδεμένος” με το αεροσκάφος.»
Το πλήρωμα καμπίνας απολαμβάνει επίσης τους τεράστιους χώρους παρασκευής φαγητού.
Ο Bruce Dickinson, τραγουδιστής των Iron Maiden και πρώην πιλότος, πέταξε με το 747-400 “Ed Force One” της μπάντας, το 2013-2014. Το 2023, είπε στο Flight Global:
«Στο έδαφος είναι αρχοντικό. Στον αέρα είναι απίστευτα ευέλικτο και εξαιρετικά γρήγορο.»
Ο Jerry Dyer, ιδρυτής του Big Jet TV, πρόσθεσε:
«Ο σχεδιασμός και η σιλουέτα της την κάνουν μοναδικά μεγαλοπρεπή στον αέρα, ειδικά όταν κάνει στροφή. Και βέβαια, έχει και ιστορία.»
Παρά την τεχνολογική πρόοδο και τις οικονομικές πιέσεις που έχουν οδηγήσει τις περισσότερες αεροπορικές να γυρίσουν σελίδα, το Boeing 747 εξακολουθεί να πετά χάρη στην επιμονή —και την ανάγκη— της Lufthansa. Για κάποιους είναι απλώς ένα μεγάλο, παλιό αεροπλάνο. Για άλλους, όμως, παραμένει ένα ξεχωριστό κομμάτι της σύγχρονης αεροπορικής ιστορίας.
Και όσο υπάρχει έστω κι ένας στόλος που το αξιοποιεί με σοβαρότητα και σεβασμό, το 747 θα συνεχίσει να γράφει τη δική του πορεία πάνω από τον Ατλαντικό.
