Κάθε παιδί νιώθει μοναξιά πού και πού. Όμως, τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν καλύτερα όταν οι γονείς δουλεύουν μαζί τους για να εξασκήσουν δεξιότητες που ενισχύουν τη σύνδεση, την αίσθηση του ανήκειν και την εγγύτητα με τους άλλους.
Αυτές ονομάζονται δεξιότητες κοινωνικής σύνδεσης.
1. Συνδεθείτε με το παιδί σας.
Βρείτε λίγο χρόνο κάθε μέρα για να έχετε επαφή, ακόμη κι αν είναι μόνο για λίγα λεπτά. Μπορεί να είναι μια απλή κουβέντα ή το να ακούσετε πώς πέρασε τη μέρα του. Ακούστε με πλήρη προσοχή, κάντε βλεμματική επαφή, χαρίστε ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά. Δείξτε του ότι μπορεί πάντα να βασίζεται σε εσάς για στήριξη. Με τον καιρό, το παιδί θα μάθει ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους να μειώσει τα αισθήματα μοναξιάς είναι να σκεφτεί — και να επικοινωνήσει — με κάποιον που ήδη νιώθει κοντά του.
2. Ενισχύστε τις υγιείς φιλίες του.
Μιλήστε του για τους φίλους του. Ρωτήστε με ποιον νιώθει όμορφα και γιατί. Διδάξτε του δεξιότητες φιλίας όπως το να είναι ευγενικό και δίκαιο, να συμπεριλαμβάνει τους άλλους, να μοιράζεται, να ακούει και να συμμετέχει σωστά στο παιχνίδι. Βοηθήστε το να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του αλλά και τους άλλους. Τα παιδιά νιώθουν λιγότερη μοναξιά όταν έχουν στενές, θετικές σχέσεις και όταν αισθάνονται μέλος μιας οικογένειας, μιας φιλίας ή μιας κοινότητας.
3. Διδάξτε το να βοηθά, να είναι ευγενικό και να λέει «ευχαριστώ».
Δείξτε του πώς μπορεί να προσφέρει βοήθεια στο σπίτι, στο σχολείο ή στην κοινότητα. Ενθαρρύνετέ το να δείχνει καλοσύνη και να εκφράζει ευγνωμοσύνη ακόμα και για μικρές χάρες. Γίνετε εσείς το παράδειγμα, ευχαριστώντας το παιδί όταν δείχνει καλοσύνη. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή δεν είναι η αναγνώριση, αλλά το πώς νιώθει όταν βλέπει τον αντίκτυπο των πράξεών του και βιώνει την ανύψωση που φέρνει η κοινωνική σύνδεση. Γι’ αυτό και όσοι άνθρωποι είναι καλοί και βοηθούν τους άλλους, αισθάνονται πιο συνδεδεμένοι και λιγότερο μόνοι.
Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματα μοναξιάς που βιώνουν. Μερικά βρίσκουν μόνα τους τρόπους να νιώσουν καλύτερα ή με τη βοήθεια ενός γονέα ή ενός καλού φίλου. Η μοναξιά εξασθενεί όταν τα παιδιά βρίσκουν τρόπο να συνδεθούν, να αισθανθούν αποδοχή, να νιώσουν ότι κατανοούνται ή να τους υπενθυμιστεί ότι ανήκουν κάπου.
Ωστόσο, ορισμένα συναισθήματα μοναξιάς μπορεί να είναι βαθύτερα και πιο δύσκολα στη διαχείριση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να χρειαστούν περισσότερη βοήθεια. Αν ανησυχείτε ότι το παιδί σας βιώνει μοναξιά που διαρκεί πολύ ή επανέρχεται συχνά, μιλήστε με τον γιατρό του. Μπορεί να βοηθήσει το να μιλήσει το παιδί με έναν ψυχολόγο ή άλλο ειδικό ψυχικής υγείας, ώστε να βρει στρατηγικές για να διαχειριστεί καλύτερα αυτά τα συναισθήματα.
