Η ιστορία που ακολουθεί αφορά μια τετραμελή παρέα φιλόδοξων επιχειρηματιών, που δεν έπεσαν στην παγίδα να πουλήσουν γρήγορα τις μετοχές του και με πείσμα, υπομονή, ζήλο και θυσίες, περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία, ώστε να κάνουν το επόμενο βήμα στο project που έτρεχαν, με τα αποτελέσματα να είναι αποστομωτικά.
Έξι χρόνια αφότου αποφοίτησε από το κολέγιο, ο Aaron Levie αποφάσισε να ανοίξει τη δική του επιχείρηση σε ένα διαμέρισμα που ανήκε στην οικογένειά του. Συνοδοιπόροι στο «ταξίδι» του θα ήταν τρεις φίλοι του, ενώ ο ίδιος είχε αναλάβει το τιμόνι της όλης επιχείρησης, έχοντας εξ αρχής πολλές ανησυχίες, άγχος και αμέτρητες νύχτες αϋπνίας, όπως ο ίδιος δηλώνει.
Η επιχείρησή του λεγόταν «Box» και ουσιαστικά ήταν ένας πάροχος διαχείρισης περιεχομένου και κοινής χρήσης αρχείων που βασίζονται στο cloud. Όλα κυλούσαν κατ’ ευχήν, οπότε κάποια στιγμή, ένας ανταγωνιστής, η Citrix, έκανε πρόταση εξαγοράς στους τέσσερις φίλους για 600 εκατ. δολάρια!
Τότε τέθηκε το εύλογο ερώτημα, για το αν η πιο σοφή απόφαση ήταν να αποδεχτούν την πρόταση ή να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος, προσδοκώντας μια ακόμα μεγαλύτερη προσφορά στο μέλλον. Πέρασε αρκετός καιρός, που οι συνιδρυτές ανέλυαν ξανά και ξανά τα συν και πλην της υπόθεσης.
Το σημείο «κλειδί» της υπόθεσης, ήταν πως και οι τέσσερις βρίσκονταν κοντά ηλικιακά μεταξύ τους (ήταν λίγο κάτω από 30 ετών), οπότε οι απόψεις τους συμβάδιζαν. Από ένα απλό διαμέρισμα λοιπόν και με μερικά ψυχρά κι απρόσωπα e-mails, το όλο οproject πήρε τέτοιες διαστάσεις, ώστε να συζητιούνται τόσο μεγάλα ποσά.
Η πρόταση λοιπόν μπήκε στον… πάγο και προκρίθηκε η οδός της περαιτέρω επένδυσης. Αύξησαν λοιπόν το μετοχικό τους κεφάλαιο και έκαναν ανοίγματα σε αγορές που ως τότε δεν είχαν εξερευνήσει.
Γρήγορα η όλη προσπάθεια «άνθισε», οπότε αποφασίστηκε η προσπάθεια να συνεχιστεί κανονικά και η πρόταση εξαγοράς να απορριφθεί. «Αν ήμαστε μερικά χρόνια νεότεροι, πιθανότατα θα είχαμε δεχτεί αυτή την προσφορά» δηλώνει ο Levie. Πλέον η Box «κοστίζει» 4,42 δισ. δολάρια (!), ενώ απαριθμεί περισσότερους από 115.000 πελάτες παγκοσμίως.
Ο ίδιος ένα διάστημα αργότερα, θυμάται ορισμένες περιπτώσεις που τέθηκαν επί τάπητος στους μήνες, που η προσφορά εξαγοράς της Citrix ήταν το μοναδικό αντικείμενο συζήτησης της… κομπανίας.
Τι ακριβώς θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας;
«Μόλις ήρθε η προσφορά πήγαμε όλοι μαζί σε ένα ξενοδοχείο της Καλιφόρνια και συζητούσαμε για ώρες. Αυτό που σκεφτήκαμε όλοι ήταν το εξής: Είμαστε στη μέση των 20 μας. Τι θέλουμε πραγματικά να κάνουμε στη ζωή μας; Αν πουλήσουμε την εταιρεία μας, τότε τι θα κάνουμε στο μέλλον; Θα ξεκινήσουμε ένα νέο εγχείρημα κατά πάσα πιθανότητα, όμως θα έχουμε την ίδια επιτυχία; Θα είχαμε την ίδια υπομονή σε τυχόν αποτυχίες και θα έχουμε ανάλογες ευκαιρίες ανάπτυξης;» θυμάται ο Levie, ο οποίος τονίζει, ότι αυτή η προσφορά, ουσιαστικά… άνοιξε τα μάτια σε αυτόν και τους συνεργάτες του, δείχνοντάς τους ότι αυτό στο οποίο δούλευαν ήταν κάτι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο.
Εκτός από τα χρήματα, τι άλλο θα κερδίζαμε;
«Τι άλλο θα κερδίζαμε πέρα από τα χρήματα; Αυτή ήταν η ερώτησή μας στην έρευνα που κάναμε, ρωτώντας νυν και τέως CEOs που βρέθηκαν σε παρόμοιες θέσεις. Οι περισσότεροι μας είπαν, ότι δεν θα έχουμε πλέον άγχος και ανησυχίες, θα είμαστε ξέγνοιαστοι και ελεύθεροι. Αυτοί όμως που είχαν βρεθεί σε παρόμοια με εμάς θέση, μας συμβούλεψαν να μην… τσιμπήσουμε. “Όταν μια δουλειά ρολάρει, δεν την αφήνεις να φύγει από την κυριότητά σου για κανένα ποσό. Τώρα είναι που πρέπει να γκαζώσεις” μας είπαν. Και είχαν δίκιο» τονίζει ο Levie.
Έκανα να κοιμηθώ εβδομάδες… Ίσως και μήνες
«Όταν πήραμε αυτή την απόφαση, κάναμε να κοιμηθούμε μέρες, εβδομάδες, ίσως και μήνες» θυμάται ο Levie και συνεχίζει: «Γενικά είμαι ένας πολύ αγχώδης άνθρωπος, οπότε αυτή η κατάσταση δεν ήταν και η πιο ιδανική για μένα. “Κάναμε τη σωστή απόφαση;” σκεφτόμουν συνεχώς, με τον φόβο μην καταλήξω στο… αλκοόλ και τις ουσίες, για να χαλαρώσω». Τόσο σκληρή ήταν εκείνη περίοδος για τους τέσσερις συνεργάτες, όπως μας διηγείται ο Levie, πριν καταλήξει πως: «Η ψυχοσύνθεσή μου είχε γίνει χίλια κομμάτια. Μέσα μου αντικρούονταν πολλές απόψεις, φοβίες και ελπίδες. Όμως όταν προσωρινά πήραμε την απόφαση να αυξήσουμε το budget μας και να δούμε, αν υπάρχει ακόμα… χυμός στο όλο εγχείρημα, τότε η απόφασή μας ήταν εύκολη. Ήμασταν ακόμα στην αρχή ενός σπουδαίου project. Δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε πίσω».
