Ρυθμό ανάπτυξης 3% για το 2025 και 3,1% για το 2026 προβλέπει το ΔΝΤ σύμφωνα με σημερινή (29/7) έκθεση που δημοσίευσε, αναθεωρώντας ανοδικά τις προβλέψεις του λόγω χαλάρωσης δασμών, αποδυνάμωσης του δολαρίου και δημοσιονομικής στήριξης. Παρά την αισιοδοξία για ταχύτερη ανάκαμψη, το Ταμείο προειδοποιεί πως οι εμπορικές εντάσεις, οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι δημοσιονομικές αβεβαιότητες συνεχίζουν να επιβαρύνουν την παγκόσμια οικονομία, θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης.
Το Ταμείο προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 3,0% για το 2025 και 3,1% για το 2026, σημειώνοντας αύξηση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες και 0,1 μονάδα αντίστοιχα σε σχέση με τις εκτιμήσεις του World Economic Outlook του Απριλίου 2025.
Σύμφωνα με τον Pierre-Olivier Gourinchas, επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ:
«Η παγκόσμια ανάπτυξη αναθεωρήθηκε προς τα πάνω, χάρη στην ισχυρότερη του αναμενομένου ζήτηση στο πρώτο μισό του έτους, στη χαλάρωση των δασμών σε σύγκριση με τον Απρίλιο, στη βελτίωση των χρηματοπιστωτικών συνθηκών – όπως η αποδυνάμωση του δολαρίου – και σε επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές σε ορισμένες χώρες».
Ωστόσο, διευκρίνισε πως, παρά την ανοδική αναθεώρηση, οι προβλέψεις παραμένουν περίπου 0,2 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τις προ-Απριλίου εκτιμήσεις, γεγονός που αντανακλά τις αρνητικές επιπτώσεις των εμπορικών εντάσεων στην παγκόσμια οικονομία.
Παράλληλα, η παγκόσμια πληθωριστική πίεση φαίνεται να υποχωρεί:
Παρότι η εικόνα δείχνει βελτιωμένη, οι κίνδυνοι παραμένουν καθοδικοί, όπως είχε ήδη επισημανθεί και στην έκθεση του Απριλίου.
Ο Gourinchas τόνισε:
«Η αποτυχία στις εμπορικές διαπραγματεύσεις ή η επαναφορά προστατευτισμού ενδέχεται να ανακόψουν την ανάπτυξη και να προκαλέσουν πληθωριστικές πιέσεις σε επιμέρους οικονομίες. Οι γεωπολιτικές εντάσεις, η αβεβαιότητα και οι δημοσιονομικές ευπάθειες συνεχίζουν να δημιουργούν αστάθεια».
Παρότι οι χρηματοοικονομικές συνθήκες έχουν βελτιωθεί, οποιαδήποτε αμφισβήτηση της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών θα μπορούσε να οδηγήσει σε απότομη αυστηροποίηση των συνθηκών.
Αντιστρόφως, μια θετική έκβαση στις εμπορικές διαπραγματεύσεις και η εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα μπορούσαν να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη και την παραγωγικότητα μακροπρόθεσμα.
Το ΔΝΤ καλεί τους φορείς χάραξης πολιτικής να επικεντρωθούν σε τέσσερις βασικούς άξονες:
«Η ευελιξία των συναλλαγματικών ισοτιμιών παραμένει κρίσιμο εργαλείο, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις. Οι μεταρρυθμίσεις παραμένουν το κλειδί για μια βιώσιμη ευημερία», κατέληξε ο Gourinchas.
