MENU

«SOS» Χρ. Ζερεφού για το ελληνικό κόστος της κλιματικής αλλαγής, αν δεν παρθούν μέτρα

Στην Ευρώπη μπορούμε να αντικαταστήσουμε το ενεργειακό μείγμα έως το 2030 κατά 80%, μέσω ΑΠΕ ενώ έως το 2050 πρέπει να απαλλαγούμε εντελώς από ορυκτά καύσιμα

Σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για την Ελλάδα και συνολικά σε 130 τρισ. δολ. παγκοσμίως εκτίμησε το κόστος της κλιματικής αλλαγής, εάν δεν υπάρξουν μέτρα για την αντιμετώπισή της με παρέμβασή του κατά την δεύτερη ημέρα των εργασιών των “Διαλόγων της Νισύρου”, ο κ. Χρήστος Ζερεφός, Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Εθνικός Εκπρόσωπος για την Κλιματική Αλλαγή.

Σύμφωνα με τον κ. Ζερεφό, η ζήτηση της ενέργειας έχει αλλάξει εποχικότητα. «Παλιά ζητούσαμε την ενέργεια τον χειμώνα. Τώρα το καλοκαίρι. Με την εξέλιξη της υπερθέρμανσης του πλανήτη η οποία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και κάθε προσμονή, αυτή έχει μετατοπιστεί» σημείωσε.

«Τα τελευταία 30 χρόνια υπάρχει μία συνεχής υπερθέρμανση πάνω από 2,5 βαθμούς Κελσίου κάθε χρόνο. Κάθε χρόνος είναι θερμότερος από τον προηγούμενο. Τα τελευταία χρόνια είμαστε συνεχώς στο κόκκινο, που σημαίνει πάνω από 3 βαθμούς Κελσίου υψηλότερα Ιούλιο- Αύγουστο, ενώ η Συμφωνία των Παρισίων προβλέπει να μην είμαστε πάνω από 1,5 βαθμούς Κελσίου. Αυτή η υπερθέρμανση και στο μέλλον θα συνεχιστεί» πρόσθεσε.

Το στοίχημα της ενεργειακής αυτονομίας

Αναφερόμενος στο ερώτημα κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης μέσω των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας τα προσεχή χρόνια, σημείωσε ότι μέχρι το 2030 θα πρέπει σύμφωνα με τη συμφωνία Παρισίων να απαλλαγούμε κατά 80% από το σημερινό ενεργειακό μείγμα που στηρίζεται σε ορυκτά καύσιμα και να τα αντικαταστήσουμε με ΑΠΕ.

Σύμφωνα με τον κ.Ζερεφό, στην Ευρώπη μπορούμε να αντικαταστήσουμε το ενεργειακό μείγμα έως το 2030, δηλαδή την προσεχή πενταετία, κατά 80%, μέσω ΑΠΕ ενώ έως το 2050 πρέπει να απαλλαγούμε εντελώς από ορυκτά καύσιμα. Κάτι το οποίο εξαρτάται από τις τεχνολογικές λύσεις, που θα υπάρξουν. Στο σημείο δε αυτό τόνισε ότι τούτο εξαρτάται σημαντικά από τρίτες χώρες, με κυριότερη την Κίνα, από την οποία η Ευρώπη εισάγει σπάνιες γαίες, απαραίτητες για την κατασκευή προηγμένων τεχνολογικών εξαρτημάτων.

Σχετικά Άρθρα