Η γενική γκρίνια… για καθυστερήσεις στις πληρωμές δημοσίων έργων πάσης φύσεως είναι ένα διαχρονικό ζήτημα, το οποίο ενσωματώνει τα τελευταία χρόνια και τις αναθεωρήσεις τιμών συμβεβλημένων έργων (με βάση το σχετικό νόμο), με την ηγεσία του ΥΠΟΜΕ να περιμένει ομαλοποίηση τιμών υλικών αλλά και να «δωρίζει» στην αγορά έργα υποδομών νέας γενιάς.

Πέρα από το σχετικό μπρα ντε φερ, σύσσωμοι οι κατασκευαστές διαπιστώνουν μεγάλη καθυστέρηση πληρωμών ιδίως για έργα που χρηματοδοτούνται από το Εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων – ΠΔΕ και από το Πρόγραμμα ΥΜΕΠΕΡΑΑ – κυρίως για τα έργα Phasing αυτού.

Επίσης πολυδιαφημισμένα έργα όπως το Πάτρα- Πύργος που εκτελείται μέσω τριών διαφορετικών εργολαβιών (ΤΕΡΝΑ, Aktor, Αβαξ) και εξελίσσεται βάση των οροσήμων παράδοσης εμφανίζει καθυστέρηση πληρωμών 9-12 μηνών για παραδοτέα τμήματα.

Από την άλλη πλευρά το δημόσιο δείχνει να έχει θέσει προτεραιότητες για έργα που προέκυψαν ξαφνικά – όπως η Θεσσαλία – προκειμένου να μη χάσει πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης κι Ανθεκτικότητας, κινητοποιώντας παράλληλα και εθνικά κεφάλαια.

Ήδη, τις προηγούμενες μέρες εγκρίθηκαν προκαταβολές για τα σιδηροδρομικά έργα στη Θεσσαλία με τις πρώτες πράξεις από το ΥΠΟΜΕ να αφορούν το έργο αποκατάστασης της διπλής σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών – Θεσσαλονίκης ύψους 173,6 εκατ.ευρώ με ανάδοχο τη ΜΕΤΚΑ και το έργο αποκατάσταση της μονής σιδηροδρομικής γραμμής Παλαιοφαρσάλου – Καλαμπάκας, προϋπολογισμού 57,6 εκατ.ευρώ με ανάδοχο την Αβαξ.

Προφανώς θα εγκριθούν τις επόμενες μέρες οι προκαταβολές και για τα υπόλοιπα σιδηροδρομικά έργα που συμβασιοποιήθηκαν στο τέλος Απριλίου καθώς ως γνωστόν η υλοποίηση τους έχει πολύ «σφιχτό» χρονοδιάγραμμα υλοποίησης (15 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης) αλλά και το χρονοδιάγραμμα του ΤΑΑ, καθώς υπάρχει υποστήριξη από τους πόρους του.