Όλο και περισσότεροι νέοι τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνουν ηγετικές θέσεις σε διάφορες εργασίες, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που φτάνουν μέχρι και στο πόστο του διευθυντή.
Όπως τονίζει ο Rai Tryna στο CNBC, η γενιά Ζ (Gen Z) φιλοδοξεί να φέρει μια νέα πνοή στον εργασιακό τομέα και να δώσει μια νέα οπτική στον τρόπο με τον οποίο διοικούνται οι επιχειρήσεις. Όπως λέει ο ίδιος, 1/10 διευθυντές πλέον ανήκει σε αυτή τη γενιά, ενώ μέσα στα επόμενα χρόνια το ποσοστό αναμένεται να ανέβει, ενώ στις κατηγορίες της εστίασης και της τεχνολογίας, όπου ο μέσος όρος ηλικίας είναι συχνά μικρότερος, η συγκεκριμένη άνοδος αναμένεται να αγγίξει θεαματικά ποσοστά.
Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων, η γενιά Ζ «αντιμετωπίζει τη νέα αυτή πραγματικότητα ως έναν τρόπο για να κερδίσει περισσότερα χρήματα και να ανέλθει στην ιεραρχία».
Αντιθέτως, όταν κρίνεται ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη αναγνώριση ή αποζημίωση της προσπάθειας, τότε προκύπτει μια συνειδητή τάση απομάκρυνσης. Από την πλευρά του, ο Rai αποκαλύπτει, ότι ήθελε να γίνει διευθυντής αφού είχε και καλούς και κακούς προϊσταμένους και ήξερε πώς ένας σωστός εργοδότης μπορεί να προωθήσει μια θετική εργασιακή δυναμική και να βοηθήσει τους υπαλλήλους να εξελιχθούν στην καριέρα τους.
Ο ίδιος συνεχίζει, λέγοντας πως από τη στιγμή που οι περισσότεροι υπάλληλοι είναι μεγαλύτεροι από αυτόν, καταλαβαίνει πόσο άβολο είναι να αναλάβει κανείς μια τέτοια θέση και γιατί πολλοί συνομήλικοί του το αποφεύγουν.
«Η αντιμετώπιση οκτώ εργαζομένων αφορά την αντιμετώπιση οκτώ διαφορετικών προσωπικοτήτων και οκτώ διαφορετικών ζωών, στόχων και φιλοδοξιών, οπότε πρέπει να το διαχειριστείς αυτό ενώ παράλληλα κάνεις την κύρια λειτουργία της εργασίας. Έπειτα, υπάρχει επίσης η ανάγκη να είσαι “ο κακός” όταν ανακοινώνεις αρνητικά νέα, όπως αν κάποιος δεν λαμβάνει αύξηση», τονίζει ο ίδιος.
Πού δίνουν προτεραιότητα οι νέοι ηγέτες;
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα που έχουν οι νέοι ηλικιακά ηγέτες, είναι το ότι μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για το επίπεδο ευελιξίας που θέλουν να έχει ένας υπάλληλος. Δεν είναι αρνητικοί στις άδειες, ενώ δίνουν το δικαίωμα στους εργαζομένους να δουλεύουν κατά κύριο λόγο από το σπίτι τους.
Η ευελιξία και η ευημερία, που ψάχνουν όλο και περισσότεροι οι νέοι ηγέτες και οι και οι εργαζόμενοι που ίσως ακόμα να μην έχουν την απαιτούμενη εμπειρία, έρχεται με ανοιχτή επικοινωνία και εμπιστοσύνη ότι η δουλειά θα γίνει, όπως αναφέρει ο Rai Tryna.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η γενιά Ζ προσεγγίζει διαφορετικά την ηγεσία, αλλά απλώς ότι οι προσδοκίες από αυτήν είναι διαφορετικές από τις προηγούμενες γενιές διευθυντών.
Μεταξύ της καθοδήγησης από παγκόσμιες κρίσεις όπως η πανδημία και της ενσωμάτωσης της τεχνητής νοημοσύνης στον χώρο εργασίας, πολλοί επιχειρηματικοί εμπειρογνώμονες έχουν επισημάνει δεξιότητες όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και η ενσυναίσθηση ως κρίσιμες ηγετικές δεξιότητες για το μέλλον της εργασίας.
«Αυτό λέει επίσης κάτι για το πώς να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά διευθυντών», λέει ο Tryna και καταλήγει: «Ο τρόπος με τον οποίο έχουμε εκπαιδεύσει διευθυντές στο παρελθόν μπορεί να μην είναι τόσο σχετικός με το τι θέλουν οι εργαζόμενοι στο μέλλον, και αυτή θα είναι μια πρόκληση που θα πρέπει να διαχειριστούν τόσο οι εργοδότες όσο και οι διευθυντές της γενιάς Ζ».
