Στα 16 του ξεκίνησε να διαβάζει φιλοσοφία, για να… εντρυφήσει στην ευτυχία και τους παρακλάδους της. Δυο δεκαετίες μετά, στα 36 του πλέον, ο Michael Plant είναι ένας παγκόσμιος εξερευνητής του απόλυτου συναισθήματος, ηγείται πολλών πανεπιστημιακών ερευνών και ολοκληρώνει τις μεταδιδακτορικές του σπουδές στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο Plant ξέρει όσο λίγοι, τι μπορεί πραγματικά να κάνει κάποιον ευτυχισμένο.

«Είναι πολύ απλό νομίζω. Ευτυχία θεωρείται το συναίσθημα του να νιώθεις καλά πολυεπίπεδα, χωρίς να έχεις κάτι που να σε… τρώει» θεωρεί ο Plant, ο οποίος παρουσιάζει τις τακτικές και πρακτικές του, για να διατηρεί αυτό το πολυπόθητο συναίσθημα της ευημερίας.

Οι περισσότερες από τις συζητήσεις μας για την ευτυχία είναι προσωποκεντρικές

Στην ερώτηση «Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έχεις μάθει σχετικά με την ευτυχία» ο Plant απαντά, πως αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί, αφού θέλεις να πεις κάτι που να είναι… πιασάρικο, να έχει βάσεις και αποδεικτικά στοιχεία κα ταυτόχρονα συμβουλευτικό χαρακτήρα. Οπότε ο ίδιος καταλήγει στα εξής δυο συμπεράσματα:

Πρώτα πρώτα, το κομμάτι της ψυχικής υγείας είναι πολύ πιο σημαντικό από όσο θεωρεί η μέση αντίληψη. «Προσπαθήστε να μην έχετε ανησυχίες και να μη στεναχωριέστε. Σαφώς και λέω κάτι αυτονόητο, αλλά το να αγχώνεσαι για πράγματα που στην τελική δεν είναι τόσο σημαντικά, κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό σου».

Το δεύτερο έγκειται στον εγωκεντρικό χαρακτήρα όλων μας. Αν θες να μιλήσεις και να αναζητήσεις την ευτυχία, σταμάτα να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Αν κάνεις τη διαφορά ή «μπεις» στη ζωή κάποιου άλλου, τότε θα δώσεις άλλη διάσταση και στη δική σου ύπαρξη.

Ερωτηθείς σχετικά με το τελευταίο και το πώς αυτό βρίσκει λειτουργία, ο Plant λέει, πως πρέπει να εξετάσουμε το πώς και το γιατί δενόμαστε με κάποιον. Έχεις κάποια σχέση; Έχεις φίλους που νοιάζονται για σένα; Έχεις απλώς καλή «χημεία» με κάποιον-ους, που βλέπεις σπάνια; Προσπάθησε να έρθεις κοντά με όλους αυτούς και να «χτίσεις» αυτή τη συναναστροφή.

Η καθημερινή ρουτίνα

«Συνήθως η μέρα μου ξεκινά, προσπαθώντας να νιώσω ευγνωμοσύνη για όσα έχω στη ζωή μου. Δεν το πετυχαίνω πάντα, αλλά πίνοντας τον καφέ μου το πρωί και κοιτάζοντας από το παράθυρο, παρατηρώ στη γλώσσα του σώματος και στο ύφος πολλών ανθρώπων, ότι κάτι τους λείπει. Οι περισσότεροι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της μέρας μας, δουλεύοντας. Είμαι τυχερός που έχω μια δουλειά που νιώθω ότι προσφέρει, βοηθά και αναπτύσσει την κοινωνία. Έχω καλούς φίλους, καλούς συναδέλφους και αυτό είναι ανεκτίμητο. Δεν ξέρω αν έβγαζα περισσότερα χρήματα, αν ήμουν δικηγόρος ή εισαγγελέας, αλλά σίγουρα δεν θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος, μέσα στις κατηγορίες, το άγχος και τα εγκλήματα» αναλύει ο Plant.

Το αναπόφευκτο στρες και η διαχείρισή του

«Κάτι που αξίζει να αναφερθεί, είναι πως, παρά το επάγγελμά μου, πολλές φορές πέφτω κι εγώ στην παγίδα του άγχους και του στρες. Είναι αναπόφευκτο» τονίζει ο Michael Plant και καταλήγει: «Καταφεύγω λοιπόν στον διαλογισμό. Μπορώ να κάνω κάτι για αυτό που ανησυχώ ή απλώς πρέπει να το αποδεχτώ; Είναι μια πρόκληση, αλλά πολλές φορές ισχύει το δεύτερο, οπότε δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει η κατάσταση. Τότε συνεχίζω την καθημερινότητά μου. Οι άνθρωποι μιλάμε για τα καλά, αλλά στην πράξη αδρανούμε. Πρέπει να φύγουμε από τις λέξεις και να πάμε στις πράξεις για αυτό το καλύτερο. Τότε σίγουρα θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς την ευτυχία».