Το πιο συχνό παράπονο της σύγχρονης κοινωνίας αφορά τις πληρωμές για τα βασικά αγαθά και δη, την ενέργεια, η οποία κάθε μέρα που περνά, ανεβάζει τις τιμές της.
Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ευρώπη; Πού κυμαίνονται οι τιμές και πώς το αντιμετωπίζει ο εκάστοτε πολίτης;
Σύμφωνα με την έκθεση Mapping the World’s Prices της Deutsche Bank, την οποία ενστερνίζεται το Euronews και η οποία καλύπτει 67 πόλεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων 28 στην Ευρώπη, το βασικό κόστος ενέργειας για το 2025 διαφέρει σημαντικά σε κάθε χώρα της ηπείρου μας. Οι μηνιαίες βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας περιλαμβάνουν ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, ψύξη, νερό και σκουπίδια για ένα διαμέρισμα 85 τ.μ.
Σε υψηλά επίπεδα η Ευρώπη
Η Ευρώπη κυριαρχεί στην παγκόσμια λίστα, περιλαμβάνοντας σχεδόν και τις 20 πιο ακριβές πόλεις για βασικές υπηρεσίες. Μόνο δύο μη ευρωπαϊκές πόλεις βρίσκονται στις 20 κορυφαίες. Ποιες πόλεις έχουν τους υψηλότερους και ποιες τους χαμηλότερους λογαριασμούς; Πώς συγκρίνονται με τη δική σας πόλη; Τι γίνεται με τις μεγάλες πόλεις εκτός Ευρώπης;
Οι πιο τσουχτερές τιμές στη Γερμανία
Συνολικά, το μηνιαίο βασικό κόστος κοινής ωφέλειας κυμαίνεται από 24 ευρώ στο Κάιρο έως 370 ευρώ στο Μόναχο. Στην Ευρώπη, η φθηνότερη πόλη είναι η Κωνσταντινούπολη, όπου οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας κοστίζουν μόλις 68 ευρώ, ενώ εντός της ΕΕ, το Ελσίνκι είναι η πιο προσιτή με 115 ευρώ μηνιαίως.
Και μιλώντας για την κορυφή, εκτός του Μόναχο, υπάρχουν δύο ακόμα γερμανικές πόλεις που κατατάσσονται επίσης στην τρίτη και τέταρτη θέση. Αυτό καθιστά τη Γερμανία την πιο ακριβή χώρα για βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Κατά μέσο όρο, οι κάτοικοι πληρώνουν 339 ευρώ στη Φρανκφούρτη και 333 ευρώ στο Βερολίνο.
Στη δεύτερη θέση και μεταξύ των τριών προαναφερθέντων γερμανικών πόλεων, βλέπουμε το Εδιμβούργο, όπου οι κάτοικοι πληρώνουν κατά μέσο όρο 346 ευρώ. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει και άλλες αρκετά ακριβές πόλεις αφού το Λονδίνο κατατάσσεται έβδομο και το Μπέρμιγχαμ ενδέκατο συνολικά: Οι βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στο Λονδίνο κοστίζουν 295 ευρώ και 270 ευρώ στο Μπέρμιγχαμ.
Το παγκόσμιο Τοp-10 περιλαμβάνει επίσης τα 327 ευρώ της Βαρσοβίας, τα 304 ευρώ της Βιέννης, τα 286 ευρώ της Πράγας, τα 275 ευρώ του Άμστερνταμ και τα 271 ευρώ του Όσλο. Το Τελ Αβίβ (12ο με 245 ευρώ) και το Χονγκ Κονγκ (19ο με 211 ευρώ) είναι οι μόνες δύο μη ευρωπαϊκές πόλεις στις 20 κορυφαίες.
Οι πιο συμφέρουσες οικονομικά χώρες
Μετά την Κωνσταντινούπολη (68 ευρώ) και το Ελσίνκι (115 ευρώ), τα χαμηλότερα κόστη κοινής ωφέλειας βρίσκονται στη Βουδαπέστη και τη Λισαβόνα (αμφότερες από 135 ευρώ), ακολουθούμενες από τη Βαρκελώνη (170 ευρώ) και τη Μαδρίτη (180 ευρώ).
Οι μέσοι βασικοί λογαριασμοί κοινής ωφέλειας είναι επίσης κάτω από 200 ευρώ στην Αθήνα (197 ευρώ) και την Κοπεγχάγη (182 ευρώ). Στην Ιταλία, τα κόστη κοινής ωφέλειας κυμαίνονται περίπου στα 200 ευρώ: 200 ευρώ στο Μιλάνο και 202 ευρώ στη Ρώμη.
Γενικότερα παρατηρείται, ότι τα κόστη κοινής ωφέλειας τείνουν να είναι υψηλότερα στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη, ενώ είναι χαμηλότερα στην Κεντρική, Ανατολική και σε μέρη της Νότιας Ευρώπης.
Το Σαν Φρανσίσκο είναι η πιο ακριβή πόλη των ΗΠΑ στη λίστα, με κόστος ενέργειας στα 202 ευρώ. Στη Νέα Υόρκη, ο μέσος όρος είναι 181 ευρώ, αν και αρκετές άλλες πόλεις βρίσκονται ενδιάμεσα.
Στο Τόκιο, το μέσο κόστος κοινής ωφέλειας είναι 151 ευρώ. Στο Τορόντο, είναι 107 ευρώ και στο Πεκίνο, μόλις 52 ευρώ.
Οι αυξήσεις την τελευταία πενταετία – Στο… μάτι του κυκλώνα η Σκανδιναβία
Τα τελευταία πέντε χρόνια, από το 2020 έως το 2025, τα μηνιαία βασικά έξοδα κοινής ωφέλειας σε ευρώ έχουν αυξηθεί σημαντικά σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, με τη Στοκχόλμη να φιγουράρει στην κορυφή της λίστας με αύξηση 176%, ακολουθούμενη από μια άλλη σκανδιναβική πόλη, το Όσλο, με 133%.
Για τις πόλεις όπου το νόμισμα δεν είναι το ευρώ, η εξέταση των μεταβολών στα εθνικά νομίσματα μπορεί να δώσει μια πιο σαφή εικόνα, καθώς μέρος της αύξησης οφείλεται στις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Η αύξηση υπερβαίνει επίσης το 90% σε αρκετές πόλεις, μεταξύ των οποίων η Βαρσοβία (112%), οι Βρυξέλλες (97%), το Μπέρμιγχαμ (96%) και το Εδιμβούργο (93%). Το μηνιαίο κόστος έχει αυξηθεί κατά περίπου 50% στις γερμανικές πόλεις, όπου οι κάτοικοι, όπως είπαμε και παραπάνω, πληρώνουν ήδη τους υψηλότερους λογαριασμούς στην Ευρώπη.
Στην Ευρώπη, η Κοπεγχάγη (-7%) και η Βουδαπέστη (-6%) είναι οι μόνες δύο πόλεις με ευρώ όπου το κόστος μειώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ποιοι ξοδεύουν τα μεγαλύτερα ποσοστά του μηνιαίου μισθού;
Το ποσοστό του… μηνιάτικου που πηγαίνει σε αυτές τις ανάγκες, ποικίλλει σημαντικά σε όλη την Ευρώπη. Κυμαίνεται από μόλις 3,2% στη Γενεύη και 3,3% στη Ζυρίχη έως 18,8% στην Αθήνα και 17,6% στη Βαρσοβία.
Σε όλες τις πόλεις, το Μόντρεαλ (2,6%) έχει το χαμηλότερο ποσοστό καθαρού μισθού που δαπανάται για καθημερινές ανάγκες, ενώ η Μανίλα (25,9%) έχει το υψηλότερο, με περισσότερο από το 25% του εισοδήματος να πηγαίνει σε βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Στην Ευρώπη, το ποσοστό αυτό κυμαίνεται περίπου σε 9-10% σε αρκετές χώρες. Αυτά τα ποσοστά επηρεάζονται όχι μόνο από τα γενικά κόστη αλλά και από τα επίπεδα εισοδήματος.
Στην Ευρώπη, το 2025, οι ελβετικές πόλεις έχουν τους υψηλότερους μέσους μηνιαίους καθαρούς μισθούς: 7.307 ευρώ στη Γενεύη, ακολουθούμενες από τη Ζυρίχη (7.127 ευρώ). Η Κωνσταντινούπολη έχει τον χαμηλότερο μέσο μισθό στα 855 ευρώ, ενώ εντός της ΕΕ, η Αθήνα κατατάσσεται χαμηλότερη στα 1.044 ευρώ.
Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί, πως οι κάτοικοι των πόλεων της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης είναι καλά αμειβόμενοι. Οι καθαροί μισθοί είναι πάνω από 4.000 ευρώ στο Λουξεμβούργο, το Άμστερνταμ, την Κοπεγχάγη και τη Φρανκφούρτη.
