Η χημική ρύπανση αποτελεί «απειλή για την επιβίωση του ανθρώπου και της φύσης, αντίστοιχη με την κλιματική αλλαγή», αλλά βρίσκεται δεκαετίες πίσω σε επίπεδο ενημέρωσης και δράσης, προειδοποιεί νέα έκθεση.
Η βιομηχανική οικονομία έχει δημιουργήσει πάνω από 100 εκατομμύρια “νέες ουσίες”, δηλαδή χημικά που δεν υπάρχουν στη φύση. Από αυτά, 40.000 έως 350.000 βρίσκονται σε εμπορική χρήση και παραγωγή. Ωστόσο, οι επιπτώσεις τους στην υγεία και το περιβάλλον παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες, παρά τα αυξανόμενα επιστημονικά στοιχεία που τα συνδέουν με ΔΕΠΥ, υπογονιμότητα, καρκίνο και άλλα προβλήματα.
«Πολλοί θεωρούν ότι όλα όσα χρησιμοποιούν καθημερινά έχουν περάσει από αυστηρούς ελέγχους ασφαλείας, αλλά αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια», δηλώνει ο Harry Macpherson του Deep Science Ventures (DSV).
Η έκθεση του DSV αποκαλύπτει ότι πάνω από 3.600 συνθετικά χημικά από υλικά επαφής με τρόφιμα βρίσκονται ήδη μέσα στο ανθρώπινο σώμα – με 80 από αυτά να αποτελούν σοβαρή απειλή.
Οι “αιώνιες χημικές ουσίες” (PFAS) έχουν εντοπιστεί σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους, ενώ ακόμα και το βρόχινο νερό σε πολλές περιοχές θεωρείται πλέον ακατάλληλο για πόση.
Παράλληλα, πάνω από το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού αναπνέει αέρα που παραβιάζει τα όρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Οι συνέπειες είναι τρομακτικές: υπάρχουν δεδομένα που συνδέουν ευρέως διαδεδομένα χημικά με σοβαρές βλάβες σε όλα σχεδόν τα βασικά ανθρώπινα συστήματα – αναπαραγωγικό, ανοσοποιητικό, νευρικό, καρδιοαγγειακό, αναπνευστικό, ηπατικό, νεφρικό, μεταβολικό.
«Ιδιαίτερα ισχυρή είναι η σύνδεση μεταξύ φυτοφαρμάκων και προβλημάτων σύλληψης και αποβολών», τονίζει ο Macpherson.
Η έκθεση καταδεικνύει τεράστιες αδυναμίες στους τρόπους που μελετάμε την τοξικότητα των χημικών, αποκαλύπτοντας πώς τα υπάρχοντα πρότυπα αποτυγχάνουν να μας προστατεύσουν.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις ενδοκρινικές διαταραχές, όπου ο κανόνας ότι «όσο μικρότερη η δόση, τόσο μικρότερη η επίδραση» δεν ισχύει.
«Μπορεί μια χημική ουσία να έχει ισχυρή επίδραση σε πολύ χαμηλή δόση, κάτι που δεν μπορείς να προβλέψεις από τη συμπεριφορά της σε υψηλότερες δόσεις», εξηγεί ο Macpherson.
Το DSV, ως «δημιουργός καινοτόμων επιχειρήσεων», φιλοδοξεί να αναπτύξει λύσεις σε κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα, προσελκύοντας επενδυτικά κεφάλαια και τεχνογνωσία.
Ωστόσο, η χρηματοδότηση που διατίθεται για την καταπολέμηση της χημικής ρύπανσης είναι ελάχιστη σε σχέση με αυτή για την κλιματική αλλαγή – κάτι που πρέπει να αλλάξει άμεσα.
«Δεν χρειάζεται λιγότερη δράση για το κλίμα – αλλά χρειαζόμαστε περισσότερη για τα χημικά», επισημαίνει ο Macpherson.
Η καλή είδηση; Η αλλαγή μπορεί να ξεκινήσει από τους ίδιους τους καταναλωτές.
«Αν ο κόσμος αρχίσει να ζητά πιο ασφαλή προϊόντα, η αγορά θα ανταποκριθεί. Δεν χρειάζεται μαζική επανάσταση – μόνο αλλαγή στις αγοραστικές μας επιλογές.»
«Δυστυχώς, η σύσταση είναι να τρώμε περισσότερα βιολογικά τρόφιμα, τα οποία όμως είναι πιο ακριβά. Τουλάχιστον πλένουμε καλά τα φρούτα και τα λαχανικά πριν τα φάμε, και αν μπορούμε, επιλέγουμε βιολογικά.»
