Τη σταδιακή ωρίμανση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) στην Ελλάδα και τη μετατόπισή της από αποσπασματικές δράσεις σε οργανωμένες στρατηγικές με μετρήσιμο κοινωνικό αντίκτυπο καταγράφει εκτενής έρευνα της Deloitte, που πραγματοποιήθηκε την περίοδο Ιουλίου – Οκτωβρίου 2025.
Η μελέτη χαρτογραφεί τις προτεραιότητες, τις τάσεις και τις προκλήσεις της κοινωνικής υπευθυνότητας στον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο, αναδεικνύοντας τον βαθμό ενσωμάτωσης της ΕΚΕ στον πυρήνα της επιχειρησιακής στρατηγικής.
Το δείγμα της έρευνας καλύπτει το σύνολο σχεδόν των βασικών κλάδων της ελληνικής οικονομίας – από επαγγελματικές υπηρεσίες και χρηματοοικονομικά ιδρύματα, έως τουρισμό, ενέργεια, τεχνολογία, λιανεμπόριο και logistics.
Περισσότερες από τις μισές επιχειρήσεις (56%) απασχολούν πάνω από 250 εργαζομένους, ενώ σχεδόν το 50% εμφανίζει κύκλο εργασιών άνω των 50 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, η συμμετοχή τόσο αμιγώς ελληνικών εταιρειών (58%) όσο και θυγατρικών διεθνών ομίλων (42%) προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα των διαφορετικών προσεγγίσεων στην ΕΚΕ.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η ΕΚΕ έχει πάψει να λειτουργεί περιφερειακά.
Το 78% των επιχειρήσεων θεωρεί τον κοινωνικό αντίκτυπο βασική διοικητική προτεραιότητα, ενώ το 64% δηλώνει ότι διαθέτει πλήρως διαμορφωμένη και τεκμηριωμένη στρατηγική ΕΚΕ.
Καθοριστικό ρόλο στη χάραξη στρατηγικής παίζουν:
Σε οργανωτικό επίπεδο, μόνο το 39% των επιχειρήσεων διαθέτει εξειδικευμένη ομάδα ΕΚΕ, ενώ το 47% αναθέτει τις σχετικές αρμοδιότητες σε ρόλους με ευρύτερες ευθύνες.
Οι ετήσιοι προϋπολογισμοί εμφανίζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις:
Σημαντικό εύρημα αποτελεί το γεγονός ότι το 53% των επιχειρήσεων αναμένει αύξηση των κονδυλίων ΕΚΕ τα επόμενα χρόνια, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική σημασία του τομέα.
Οι δράσεις ΕΚΕ εστιάζουν κυρίως:
Ακολουθούν η ανταπόκριση σε έκτακτες ανάγκες (50%), η συμπερίληψη και διαφορετικότητα (47%), οι δωρεές σε είδος (47%) και η στήριξη ευάλωτων ομάδων (36%). Οι επιχειρήσεις με υψηλότερους προϋπολογισμούς υλοποιούν πιο πολυδιάστατες πρωτοβουλίες, ενώ οι μικρότερες επικεντρώνονται σε στοχευμένους πυλώνες.
Η συνεργασία αναδεικνύεται σε βασική προϋπόθεση ουσιαστικού κοινωνικού αποτυπώματος.
Σχεδόν 7 στις 10 επιχειρήσεις συνεργάζονται με ΜΚΟ, ενώ πάνω από το 50% αναπτύσσει συνέργειες με ακαδημαϊκά ιδρύματα. Πανεπιστήμια και άλλες επιχειρήσεις λειτουργούν ως σταθεροί εταίροι, ενισχύοντας τη σύνδεση των δράσεων με πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
Ωστόσο, περίπου 15% των εταιρειών δεν διαθέτει καμία δομημένη διαδικασία εντοπισμού κοινωνικών αναγκών, γεγονός που οδηγεί σε αποσπασματικές παρεμβάσεις.
Παρά την πρόοδο, η αποτίμηση του κοινωνικού αποτελέσματος παραμένει περιορισμένη.
Μόλις 22% των επιχειρήσεων εφαρμόζει τυποποιημένες διαδικασίες παρακολούθησης, ενώ λιγότερο από το 30% αξιοποιεί διεθνείς μεθοδολογίες όπως το Social Return on Investment. Σχεδόν 4 στις 10 επιχειρήσεις δεν εφαρμόζουν καμία δομημένη μεθοδολογία.
Αντίθετα, όσες θέτουν μετρήσιμους στόχους ΕΚΕ εμφανίζουν 50% μεγαλύτερη πιθανότητα δημοσίευσης εκθέσεων επίδοσης και συστηματικής επικοινωνίας των αποτελεσμάτων τους.
Η σημαντικότερη πρόκληση, σύμφωνα με την έρευνα, δεν αφορά την έλλειψη πόρων.
Το 71% όσων εντοπίζουν εμπόδια τα αποδίδει στην περιορισμένη εσωτερική γνώση, και όχι σε οικονομικούς περιορισμούς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για βαθύτερη κατανόηση της στρατηγικής αξίας της ΕΚΕ.
Όπως σημειώνει η Έρη Νίκα, Principal, Strategy & Transactions, Deloitte Ελλάδος, η ΕΚΕ στην Ελλάδα «μετακινείται προς πιο ώριμες στρατηγικές, με αυξανόμενη σύνδεση ανάμεσα στον κοινωνικό αντίκτυπο και την επιχειρησιακή αξία», με την ανάγκη για μετρήσιμα αποτελέσματα και ουσιαστικές συνεργασίες να είναι πλέον επιτακτική.
Περισσότερες ειδήσεις
Deloitte 2025: Τι αναζητούν οι Gen Z και Millennials στον χώρο εργασίας
No risk no story – Από τα ψυχρά emails στην προαγωγή και στον… γύρο του κόσμου
AI Boom: Ποιοι θα κυριαρχήσουν και ποιοι θα καταρρεύσουν στη «μάχη» της τεχνητής νοημοσύνης
