Η Ashley Kaye κληρονόμησε το τριάρι διαμέρισμα του πατέρα της στο Ουισκόνσιν, όταν αυτός «έφυγε» το 2015 με την ίδια να διανύει το 26ο έτος της ηλικίας της. Η Ashley Kaye θυμάται τι σκέφτηκε τότε: «Θέλω να μείνω εδώ για πάντα; Φυσικά δεν ήθελα να περάσει έτσι αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου. Θέλω να ταξιδέψω και να γνωρίσω τον κόσμο».
Εκείνη τη στιγμή εργαζόταν στον υγειονομικό τομέα, αλλά σύντομα άλλαξε και εργάστηκε ως σύμβουλος με το «κοντέρ» να γράφει 80 και 100 ώρες εβδομαδιαίως. «Δούλευα από το σπίτι, για να έχω την άνεση να κάνω και κάποιες δουλειές του σπιτιού στα… κλεφτά. Εν τέλει κατέληξα να συμπεριφέρομαι σαν ζόμπι, όλη τη μέρα μέσα στο σπίτι».
Η γνωριμία που άλλαξε τα πάντα
Το… turning point για την Kaye ήρθε, όταν είχε έναν πελάτη της που ταξίδευε συνεχώς. Τότε κατάλαβε και η ίδια, ότι αυτό ήταν που πραγματικά την μάγευε, ενώ το κόστος δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο πίστευε. Παραιτήθηκε από τη δουλειά της, έχοντας στην άκρη 37.000 δολ., όμως τα πράγματα στην αρχή δεν ήταν και τόσο απλά, αφού η ίδια δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί την τόση ελευθερία κι άνεση που προέκυψε.
«Μόλις μπήκα στον ρυθμό μου και ξεκίνησα να ταξιδεύω και να αναπτύσσω την αυτοπεποίθησή μου μέσα από αυτή την εμπειρία, δεν έχω ξανακοιτάξει πίσω και δεν έχω μετανιώσει ούτε μια φορά που έφυγα», τονίζει.
Η Kaye συνέχιζε να εξερευνά τον κόσμο κι εν μέσω της πανδημίας του Covid-19. Εκείνο τον καιρό μια θεία της αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας, οπότε αναγκάστηκε να επιστρέψει για ένα διάστημα στο σπίτι της. Τότε κατάλαβε, ότι η ίδια δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί και το ταξίδι με τον σκύλο της και τη φωτογραφική της μηχανή ήταν αυτά που πραγματικά έδιναν νόημα στη ζωή της. Αποφάσισε, μόλις όλα τα θέματα λύνονταν, να πουλήσει το σπίτι της και να φύγει.
Το απαραίτητο όχημα -κυριολεκτικά και μεταφορικά- για τη νέα της ζωή
Η Ashley Kaye είχε βρει το τέλειο βαν για τη νέα της ζωή, ωστόσο πριν προλάβει να το αγοράσει πουλήθηκε. Ως δια μαγείας, την επόμενη μέρα έλαβε μια προσφορά για το σπίτι της για 320.000 δολάρια. Ενώ περίμενε να κλείσει το deal, ένα ζευγάρι επικοινώνησε μαζί της, για να μοιραστούν τις ιδέες και τις εικόνες τους από τα ταξίδια τους.
Το ημιφορτηγό που είχε το ζευγάρι έκανε αμέσως το «κλικ» στην Ashley, που αποφάσισε να αγοράσει ένα παρόμοιο για 43.000 δολάρια. Το όχημα αυτό εξασφάλιζε μια μορφή αυτοδύναμου ταξιδιού που περιλαμβάνει περιπέτειες σε απομακρυσμένους προορισμούς.
Σκέφτηκε βέβαια, ότι μια μόνιμη κατοικία είναι απαραίτητη για παν ενδεχόμενο, καθώς η ειδικά κατασκευασμένη για να χωράει στην καρότσα του φορτηγού σκηνή δεν ήταν κατάλληλη για κάθε καιρικό φαινόμενο. Αγόρασε λοιπόν ένα σπίτι στην Νότια Ντακότα, μια πολιτεία που επιτρέπει τη μόνιμη κατοικία χωρίς να απαιτείται φυσική παρουσία.
Το σχέδιο είναι… ότι δεν υπάρχει σχέδιο
«Η ζωή μου είναι κάπως σαν το “το σχέδιο είναι ότι δεν υπάρχει σχέδιο“. Οι περισσότεροι ακολουθούν αυτή την πρακτική εδώ και χρόνια. Δεν είχα καν φορτηγό όταν δέχτηκα την προσφορά για το σπίτι μου και όμως…», σημειώνει η Kaye και συνεχίζει: «Ήταν πολύ αυθόρμητο, οπότε έπρεπε να κάνω μια παύση και να καταλάβω τα πράγματα».
Εν τω μεταξύ, η Kaye έμαθε όσο το δυνατόν περισσότερα για το φορτηγό και το είδος του τροχόσπιτου που θα χρειαζόταν.
Εκτιμά ότι έχει ξοδέψει πάνω από 50.000 δολ. για τις ανακαινίσεις. Το κόστος περιελάμβανε την αγορά ενός τροχόσπιτου, την προσθήκη ηλιακής ενέργειας, την αντικατάσταση της καρότσας του φορτηγού, την αναβάθμιση της ανάρτησης, τα νέα ελαστικά, την προσαρμογή ενός προφυλακτήρα και την εγκατάσταση ενός ηλεκτρικού ψυγείου.
Όταν το φορτηγό ήταν έτοιμο, η Kaye αποφάσισε να ταξιδέψει στον Παναμερικανικό Αυτοκινητόδρομο, ξεκινώντας από το Ντένβερ. «Είναι πραγματικά ένα απίστευτο ταξίδι, επειδή μπορείς να ορίσεις τον δικό σου ρυθμό και αν βρεις ένα όμορφο και γαλήνιο μέρος, μπορείς να μείνεις όσο θέλεις», λέει η Kaye.
Από τότε που ζει και ταξιδεύει με το φορτηγό μόνιμα, η Kaye έχει επισκεφθεί το Μεξικό, κάθε χώρα της Κεντρικής Αμερικής, την Κολομβία, τον Ισημερινό, το Περού, τη Χιλή και μέρη της Αργεντινής. Συνολικά, έχει πάει σε πάνω από 20 χώρες.
Η πληρότητα της ζωής και η επιστροφή (;) στις ΗΠΑ
«Δεν θέλω να είμαι κλισέ και να λέω ότι είναι μια ονειρική ζωή, αλλά είναι πραγματικά απίστευτο να μπορείς να ξυπνήσεις και απλώς να κοιτάξεις τον χάρτη και να πεις: “Να πάω να κοιμηθώ μέσα σε αυτό το ηφαίστειο ή να πάω στη ζούγκλα ή να πάω στην παραλία;“», υπογραμμίζει.
Η Kaye παραμένει σε κάθε χώρα που επισκέπτεται για όλη τη διάρκεια της βίζας της, η οποία συνήθως διαρκεί περίπου 90 ημέρες και ένα από τα πιο βασικά πράγματα που έχει μάθει για τον εαυτό της, είναι το εξής, όπως η ίδια δηλώνει: Είμαι ικανή για τα πάντα.
«Μεγάλωσα με τον πατέρα μου να με μεγαλώνει και να μου λέει κάθε μέρα: “Μπορείς να γίνεις ό,τι θέλεις όταν μεγαλώσεις και μπορείς να κάνεις τα πάντα“», λέει. «Ήταν 57 ετών όταν πέθανε, οπότε δεν κατάφερε καν να συνταξιοδοτηθεί. Ο θάνατός του με δίδαξε, πώς να ζω τη ζωή γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο χρόνο έχεις στη ζωή σου».
Αφού ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο για μερικά χρόνια τώρα, η Kaye δεν πιστεύει ότι θα επιστρέψει ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Απλώς δεν με ενδιαφέρει να ζήσω στις ΗΠΑ. Έχω συνηθίσει σε μια διαφορετική ποιότητα ζωής», λέει. «Μου αρέσει να μπορώ να ζω σε πόλεις όπου μπορώ να περπατήσω για να πάρω τα ψώνια μου ή να πάω στον γιατρό και να έχω ένα προσιτό κόστος ενοικίου, φαγητού, ψυχαγωγίας, υγειονομικής περίθαλψης, ενώ οι ΗΠΑ δεν καλύπτουν πλέον καμία από αυτές τις επιθυμίες».
Επί του παρόντος κάνει ένα διάλειμμα από τις υπερατλαντικές πτήσεις και έχει αποθηκεύσει το φορτηγό της στην Αργεντινή, όπου αυτή τη στιγμή είναι χειμώνας. Σχεδιάζει να περάσει το καλοκαίρι στις Βερμούδες, μια χώρα που θεωρεί σπίτι της από τότε που τις επισκέφθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 25 ετών.
«Όλοι στις Βερμούδες είναι τόσο φιλικοί και η κοινωνική ζωή είναι βασικό κομμάτι της ζωής», υπογραμμίζει η Kaye, για να καταλήξει: «Απλώς λατρεύω να ζω σε ένα νησί και να μπορώ να κάνω ελεύθερη κατάδυση ή αυτόνομη κατάδυση. Οι Βερμούδες έχουν μήκος μόνο 21 μίλια και από άκρη σε άκρη μπορείς να βρεις μια όμορφη παραλία με λευκή άμμο. Είναι απλά ένα υπέροχο μέρος».
