Δραματικές συνέπειες είχαν -εκτός από το περιβάλλον- για την ευρωπαϊκή οικονομία οι παρατεταμένοι καύσωνες σε συνδυασμό με τις ξηρασίες και τις φονικές πλημμύρες που συνέβησαν το φετινό καλοκαίρι.
Όπως αναφέρει πρόσφατη μελέτη που δόθηκε στη δημοσιότητα, οι συνολικές απώλειες αγγίζουν τα 43 δισ, ευρώ, ενώ οι ερευνητές κρούουν ακόμα πιο δυνατά το καμπανάκι, τονίζοντας, πως αυτά τα άμεσα οικονομικά κόστη αποτελούν απλώς την αρχή μιας ευρύτερης κρίσης.
Το πόρισμα της έρευνας, που τέθηκε υπό τη διεύθυνση της Sehrish Usman από το πανεπιστήμιο του Μανχάιμ στη Γερμανία και με συμμετοχή στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, βασίστηκε στη συνδυαστική ανάλυση μετεωρολογικών δεδομένων και οικονομικών μοντέλων. Η ανησυχητική αύξηση στη συχνότητα και την ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων αποδίδεται ευθέως στη κλιματική αλλαγή.
Η έκθεση λαμβάνει υπόψη τόσο τις άμεσες καταστροφές, όπως η καταστροφή δημόσιων υποδομών, κατοικιών, αλλά και σοδειών, όσο και τις έμμεσες συνέπειες. Στα τελευταία συγκαταλέγονται οι απώλειες παραγωγής λόγω των απαιτούμενων χρόνων αποκατάστασης εργοστασίων, η απώλεια ανθρώπινων ζωών και τα αυξημένα κόστη προσαρμογής στις νέες περιβαλλοντικές συνθήκες.
Μακροπρόθεσμες επιπτώσεις και οικονομικός πληθωρισμός
Σύμφωνα με την Usman, «το αληθινό κόστος των ακραίων φαινομένων εκτείνεται πολύ πέρα από τον άμεσο αντίκτυπό τους». Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διατάραξη της διαθεσιμότητας αγαθών λόγω ξηρασίας, που μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιο πληθωρισμό.
Η μελέτη προειδοποιεί ότι με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, μέχρι το 2029 τα συνολικά μακροοικονομικά κόστη από τις φυσικές καταστροφές του καλοκαιριού του 2025 θα μπορούσαν να φτάσουν τα 126 δισ. ευρώ.
Η υποτίμηση της ζημιάς και ο συνολικός αντίκτυπος
Ιδιαίτερα επλήγησαν η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία, με κάθε χώρα να καταγράφει ζημιές άνω των 10 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό ενδέχεται να υπερβεί τα 30 δισ. ευρώ σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, καθώς η φετινή χρονιά χαρακτηρίστηκε από ιστορικά ρεκόρ σε καύσωνες και ξηρασία.
Αντίθετα, οι κεντρικές και βόρειες ευρωπαϊκές χώρες υπέστησαν μικρότερες, αλλά αυξανόμενες σε συχνότητα, ζημιές εξαιτίας νέων πλημμυρών. Η μελέτη τονίζει ότι η τάση αυτή θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του κόστους για τη διαχείριση της κλιματικής απορρύθμισης στο μέλλον.
Επιπλέον, οι συγγραφείς τονίζουν πως τα σημερινά διαθέσιμα στοιχεία υποεκτιμούν την πραγματική έκταση της ζημιάς, καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη το συνολικό αντίκτυπο των καυσώνων και της ξηρασίας, ούτε και σημαντικά φαινόμενα όπως οι πυρκαγιές.
Αναφορικά με τις απώλειες που ανακοινώνουν συνήθως οι αντασφαλιστικές εταιρίες, σημειώνεται ότι περιορίζονται κυρίως σε υλικές ζημιές και παραλείπουν βασικές έμμεσες συνέπειες, όπως τη δραματική μείωση της παραγωγικότητας λόγω υψηλών θερμοκρασιών.
