Άτομα με διατροφικές διαταραχές αντιμετωπίζουν αυξημένους κινδύνους για σοβαρά προβλήματα υγείας όχι μόνο στην αρχή της διάγνωσης, αλλά και πέντε έως δέκα χρόνια αργότερα, σύμφωνα με νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο BMJ Medicine.
Η έρευνα έδειξε ότι μέσα στον πρώτο χρόνο από τη διάγνωση, οι ασθενείς με διατροφικές διαταραχές παρουσιάζουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά ηπατικών προβλημάτων, διαβήτη, οστεοπόρωσης, νεφρικής ανεπάρκειας, καρδιακής ανεπάρκειας, κατάθλιψης, καθώς και αυξημένο κίνδυνο αυτοτραυματισμού ή αυτοκτονίας.
Οι κίνδυνοι μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, αλλά παραμένουν σημαντικά υψηλότεροι σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, ακόμη και μετά από μια δεκαετία.
Η ανάλυση βασίστηκε σε δεδομένα περίπου 24.700 ατόμων στην Αγγλία που είχαν διαγνωστεί με διατροφική διαταραχή και συγκρίθηκαν με 493.000 άτομα χωρίς τέτοιο ιστορικό αλλά με παρόμοια κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά.
Στη μελέτη:
Μέσα στο πρώτο έτος, ο κίνδυνος σοβαρών προβλημάτων υγείας ήταν σαφώς αυξημένος.
Πέντε και δέκα χρόνια αργότερα, οι κίνδυνοι είχαν μειωθεί αλλά παρέμεναν σταθερά υψηλότεροι από το φυσιολογικό, κάτι που δείχνει ότι οι επιπτώσεις των διατροφικών διαταραχών επεκτείνονται πολύ πέρα από τη φάση της οξείας ασθένειας.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα ευρήματα υπογραμμίζουν την «απαραίτητη ανάγκη για μακροχρόνια ιατρική παρακολούθηση» όσων έχουν ιστορικό διατροφικής διαταραχής.
Η έρευνα δεν περιείχε στοιχεία σχετικά με τη βαρύτητα των διατροφικών διαταραχών, κάτι που ενδέχεται να επηρεάζει τα αποτελέσματα.
Επιπλέον, οι συμμετέχοντες με διατροφικές διαταραχές είχαν ήδη υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων ψυχικής υγείας πριν από τη διάγνωση — κάτι που μπορεί να επιτείνει την πορεία της νόσου.
Παρόλα αυτά, τα συμπεράσματα ρίχνουν νέο φως στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των παθήσεων, πέρα από όσα παραδοσιακά θεωρούνταν.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι γενικοί γιατροί πρέπει να υποστηρίξουν πιο ενεργά τους ασθενείς στην ανάρρωση, με καλύτερο συντονισμό με ειδικές ομάδες θεραπείας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, υπάρχει «κενό στο σύστημα»: περιστατικά πολύ σύνθετα για απλές παρεμβάσεις χαμηλής έντασης αλλά όχι αρκετά σύνθετα ώστε να παραπεμφθούν σε εξειδικευμένες δομές.
Περισσότερες ειδήσεις
Κι όμως, παθαίνουν και οι άνδρες διατροφικές διαταραχές — Η μάχη του D. Chawner με την ανορεξία
Παιδική παχυσαρκία: Υπέρβαρο 1 στα 4 παιδιά — Αρνητικό «ρεκόρ» για την Ελλάδα